Tourend op TV!

Donderdag 18-09-2014 / 17:11

Maandagochtend had ik weer een tour om 9.15. Dit keer een groep van 8 mensen. Ik merk dat ik al steeds meer in mijn element ben als ik aan het gidsen ben. Mijn verhaal gaat al wat automatischer en ik praat ook steeds vrijer. Ik merk ook dat mensen het leuk vinden als ik mijn eigen ervaringen op het gebied van Italië en Italianen met ze deel, persoonlijke dingetjes. Alle mensen van de groep waren na afloop laaiend enthousiast over de tour dus dat gaf een goed gevoel. €17,00 fooi: Record tot nu toe! 😉
Ik hoorde van een collega van mij dat hij mensen in zijn tour had die ook een tour bij mij hadden gedaan. Ze hadden tegen hem gezegd dat ik het zo leuk deed en dat ze daarom nog een tour wilden doen! Hij zei dat ze vol lof waren en toen hij vertelde dat ik bij hem een trainingstour had gedaan zeiden ze ‘’Huh? Maar ze werkt hier toch al maanden?’’ BAM! Die steek ik weer in m’n zak! 😉
’s Middags heb ik even mijn slaap van het weekend ingehaald want ’s avonds had ik mijn 2^e Italiaanse date! Niet met dezelfde als vrijdag, maar een ander. Deze was geslaagder. 🙂

Dinsdag was ik vrij maar ik was getagd op Facebook door iemand uit het dorp in een bericht van BNN’s ‘3 op reis’. ‘3 op reis’ was aangekomen in Rome en deed een oproep aan Nederlanders in Rome om ze dinsdagmiddag om 13.00 op het Sint Pietersplein te ontmoeten en ze tips te geven over leuke activiteiten in de stad. Ik twijfelde eerst maar dacht toen ‘’Ach… waarom ook niet, ik ben toch vrij’’. Dus ik stelde me om 13.00 op het Sint Pietersplein voor aan de 3 jongens van ‘3 op reis’ en nog een meisje (Britta) dat was op komen dagen. Ik vertelde ze dat ik natuurlijk als gids mijn fietstocht kwam aanprijzen. Ik dacht eigenlijk dat ik dat daar gewoon even voor de camera moest vertellen en moest uit leggen wat zo’n fietstocht inhoud maar de jongens wilden de fietstocht graag meteen doen! Oh oke.. als ik dit had geweten had ik geen jurkje aangetrokken maar… Prima! Dus wij op weg naar Topbike, waar de jongens en Britta de fietsen huurden en ik heb ze toen een tour door Rome gegeven waarbij veel van mijn ‘’uitlegjes’’ vastgelegd zijn op camera. Heel fijn, ik kom op tv met zo’n ‘’eierdop’’ op m’n kop, haha! Maar ik heb echt een superleuke middag gehad met ze en zij vonden het ook helemaal geweldig dus dat was top! De presentator zei nog ‘’Als je zo goed kan gidsen dan kan je ook presenteren’’. Dus ik vertelde hem dat ik dat ook heel graag zou willen en dat als ze nog iemand nodig hadden ze mij moeten bellen! 😉 Het wordt waarschijnlijk pas eind Februari uitgezonden, dus lekker onthouden met jullie muiltjes en massaal gaan kijken!

Woensdag was een rustig dagje. Boodschapjes, chillen, webshopje regelen, financiën regelen. Dingen die ook allemaal doorgaan hier. ’s Avonds weer naar Italiaanse les. Ik merk dat de docente mij heel veel de beurt geeft en vaak als eerste met de opdrachten uitkiest. Dit wordt nu een beetje vervelend en ik weet ook niet waarom ze mij er steeds uitpikt. Hmm… Nu ik erover nadenk… Misschien ben ik iets te aanwezig en is dat het. Ik ga er eens op letten.

Vanochtend begon ik de dag met een cappuccino samen met Valentina. We hadden om 9.00 een ‘’Safety Tour’’ met alle nieuwe gidsen. Een tour alleen maar gericht op de veiligheid, manouvres en gevaarlijke situaties in het verkeer. Onderweg gingen we een weggetje in waar we niet in mochten, het was eenrichtingsverkeer. Dit werd opgemerkt door 2 gefrustreerde oudere Italiaanse dames die compleet uit hun plaat gingen tegen ons. Ze begonnen te schreeuwen tegen Emanuele – onze veiligheids gids – en maakten er een hele heisa van. Ik verstond uiteraard niet alles maar ik begreep wel waar het om ging. Op een gegeven moment wilde 1 van de vrouwen zelfs de politie bellen. Emanuele ging flink tegen ze in en nog een Italiaanse collega van me schreeuwde ook flink terug tegen de dames. Het ging om een straatje van misschien 50 meter, super rustig en we waren niemand tot last. In een andere stad was het misschien anders geweest maar in Rome moet je soms met de fiets tegen het verkeer in gaan omdat andere weggetjes te druk zijn, zelfs de politie begrijpt dat hier. Waarschijnlijk hebben de 2 oudere dames nog nooit op een fiets in Rome gezeten. Ik wilde ook graag mee schreeuwen tegen de 2 brullende ‘’rimpelsteeltjes’’ maar mijn Italiaans laat het helaas nog niet toe. Of ik had al mijn Italiaanse scheldwoorden in de strijd moeten gooien – want daar ken ik er inmiddels al een boel van – maar dat vond ik ook weer een beetje ver gaan. De rest van de tour liep gelukkig wat gesmeerder.
’s Middags had ik weer een sollicitatie gesprek, dit keer bij een bedrijf dat tours door Rome doet op een… SEGWAY! Hilarisch toch? Ik zie mezelf al gaan. Maar ook hier geld weer dat het seizoen in november af loopt dus ik ben er nog niet over uit of het veel zin gaat hebben, ik ga er even over nadenken. Ondertussen mag ik morgen wel een tour uitproberen op een Segway en dus scheur ik morgen op 2 wielen en een plateautje door Rome.

Sinds deze week hebben Francesco en ik een nieuwe huisgenoot; Caroline. Een hele aardige Britse vrouw die hier is om Engelse les te geven. We gaan zo samen uit eten.

Wat mij erg opvalt hier in Italië is dat mensen hier met 30 graden gekleed gaan in een spijkerbroek en een trui of vest, alsof ze antarctische temperaturen moeten trotseren. Ongelooflijk als je het mij vraagt. Vooral als ik in de metro sta tussen al die wollen vesten voel ik me erg naakt in mijn korte broekje en hemdje. En dan nog sta ik te zweten als een otter. En dan die nonnen! Er zijn meer dan 900 kerken hier in Rome en daarbij horen dus ook heel veel nonnen en priesters. Ik heb zo’n medelijden met die mensen. Ik zit of sta regelmatig naast nonnen in de metro en dan zie ik ze in hun lange gewaden en die hoedjes met sluiers op hun hoofd, ik krijg al klotsende oksels als ik naar ze kijk. Ik vraag me dan ook wel eens af wat ze van mij moeten vinden, als enige ‘’halfnaakte’’ vrouw in de metro. Wat ik dan wel weer grappig vind is dat ik nonnen van een jaar of 60 ook gewoon op een Iphone bezig zie. Je zou het niet zeggen als je naar hun outfit kijkt maar op het gebied van technologie gaan ze wel mee met de tijd!
Ik vroeg laatst aan de vriendin van Francesco hoe ze het overleeft in een spijkerbroek op zulke warme dagen. Ze vertelde dat het een beetje is zoals in de woestijn, waar mensen zich ook toedekken met meer stof om zichzelf te beschermen tegen de scherpte van de zon en de hitte. Nou, schiet mij maar lek maar ik zie er de logica niet van in. In Nederland zou iedereen met dit soort temperaturen het liefst naakt over straat gaan. Bij wijze van spreken dan 😉
Ik denk dat het maar net is wat je gewend bent. De temperaturen zijn hier ’s avonds namelijk ook erg aangenaam maar de Italianen vinden het dan koud, terwijl ik het een perfect weertje vind. En geloof me, normaal gesproken ben ik altijd de koukleum maar hier voel ik me opeens erg warmbloedig.

Arrivederci!

Desiree.