Het Italiaanse leven

Zaterdag 30-08-2014 / 17:29

Daar ben ik alweer, ik heb de afgelopen dagen weer best wat meegemaakt dus ik dacht ik schrijf deze week nog maar een keer.

Donderdag om 11.30 had ik een afspraak bij Topbike om Florien en Corine te ontmoeten. Ze stelden me voor aan wat mensen en lieten me het bedrijf zien. Daarna gingen we met z’n 3en wat drinken bij een koffiebar om de hoek. Hier kwam het echte Italiaanse gevoel boven drijven. Een knus typisch Italiaans koffiebarretje uitkijkend op Italiaanse straatjes met heerlijke cappuccino. Genieten. Na afscheid te hebben genomen van mijn NL collega’s ben ik even het park in gedoken, op verkenningstocht met Eros Ramazotti in mijn oren. Het was niet een heel groot park maar wel mooi en rustgevend. Op een gegeven moment stond ik over een vijver uit te kijken waar aan de zijkant al een hele tijd een dakloze man met z’n hand op een muurtje tegen zichzelf stond te praten of te bidden. Op een gegeven moment hoorde ik van links wat geschreeuw komen. Ook een zwerver. Hij schreeuwde naar een andere zwerver die van rechts kwam aangelopen. Toen kreeg ik in de gaten dat het een zwervers ontmoetingsplek was dus ben ik maar weer doorgelopen.

Daarna was het tijd om te lunchen dus ik ben weer naar ‘’mijn’’ gaybar gelopen om daar mijn eerste echte Italiaanse pizza te nuttigen en ik kan je zeggen, hij was heerlijk!
Toen weer terug naar huis. Ik was aan het wachten op mijn metro. Er kwam een metro aan op het station die ik niet moest hebben. De deuren gingen open, mensen stapten in en mensen stapten uit. Toen vlak voor de deuren dicht gingen werd er een groepje vrouwen naar buiten geduwd door een nogal agressieve man. Dit gebeurde schuin voor me. De vrouwen sprongen via een andere deur weer naar binnen en de deuren sloten maar de man kon zich er nog net tussen gooien en haalde een paar keer flink uit naar 1 van de vrouwen en daarna begon hij te roepen ‘’POLIZIA! POLIZIA!’’ De man was berooft!!! Er vlogen een paar portemonnees uit de metro en de man pakte snel de zijne op om te checken of alles er nog in zat. Ondertussen werd de metro stil gehouden door wat metromannetjes en iedereen er omheen stond geschokt toe te kijken. Iedereen begon te wijzen naar de vrouw die nog steeds rustig in de metro stond. Toen heeft ze het op een lopen gezet en nog wat jonge meiden van 13/14 jaar volgden haar. En die meiden zaten vlak daarvoor nog om mij heen! Meteen m’n zakken gecheckt maar ik had alles gelukkig nog. Mijn huisgenoot Francesco heeft me hiervoor gewaarschuwd. Het komt veel voor in de metro dat een groepje zigeuners erop uit is om je te beroven. Vaak leid iemand je af door wat te laten vallen zodat je gaat helpen en ondertussen halen de kinderen je zakken leeg omdat de politie niks kan doen tegen minderjarigen. Door dit te zien ben ik wel weer even op scherp gezet!

’s Avonds was het mijn beurt om te koken en ik besloot om Francesco een Hollandse prak voor te schotelen aangezien hij mij met veel Italiaanse heerlijkheden kennis heeft laten maken. We aten aardappelen, sperziebonen en gehaktballetjes. Ooit een prakkende Italiaan gezien? Check de foto’s! 😉

Vrijdag fietste ik om 9.30 ’s ochtends een Engelse tour mee met gids Federico. Een rustige, aardige gozer die ontzettend veel wist over alles. Het is echt een geweldige tour. Ik wist dat Rome veel geschiedenis te bieden had maar het is echt nog veel meer dan ik me herinnerde, overal kom je weer wat anders tegen uit weer een ander tijdperk. En de route door die mooie straatjes en langs mooie bezienswaardigheden is gewoonweg genieten.

Na terugkomst van de tour had ik even pauze en ben ik wat gaan drinken bij dezelfde koffiebar als de dag ervoor. De ober kwam me een cappuccino brengen en vroeg waar ik vandaan kwam, of ik hier woonde en of ik hier studeerde of werkte. Gewoon interesse dacht ik. Later kwam hij nog een keer langs met de vraag ‘’Come ti chiami?’’ Ik antwoordde met ‘’Desiree” . Doordat ik die ene zin begreep dacht hij meteen dat ik alles begreep en bleef maar Italiaans tegen me praten. Af en toe ving ik een woordje op waarop ik dan maar reageerde. Even later kwam hij weer terug ‘’Belissima Desiree…’’ En nog een heel Italiaans verhaal erachter aan, hij gaf me een briefje met daarop zijn naam (Max) en zijn telefoonnummer. Bovenaan stond nog een woord dat ik niet begreep. Later vroeg ik het aan Frans en die vertelde me dat het betekende dat ik heel mooi was. Toen ik hem het briefje liet zien lag hij helemaal in een scheur en bleef maar zeggen ‘’This is Italian style, This is Italian style! Welcome to Italy!’’

’s Middags had ik mijn 2^e tour met Bruno. Ook weer heel interessant en heel anders. Hij vertelde weer andere dingen dan Federico wat wel fijn was want zo krijg ik nog meer informatie te horen. Het enige vervelende was dat hij ook een andere route nam. De basis was hetzelfde maar de straatjes die hij in ging waren weer heel anders wat het voor mij wel heel verwarrend maakte. ’s Avonds was ik dan ook gesloopt door alle nieuwe indrukken en informatie die ik probeerde te absorberen. Ik had geen zin om te koken en heb een bezoekje gebracht aan het restaurant met de 2 gouden bogen. De McDonalds.

Vandaag moest ik weer een tour meefietsen, dit keer om 9.00 met Mattheo. Veel overlappende informatie maar ook wat leuke nieuwe feitjes die ik nog niet gehoord had. Helaas weer een andere route. Tijdens de tour kreeg iemand een lekke band, nu kon Mattheo de band verwisselen maar dat kost best wat tijd en houd de tour op dus ik had mezelf opgeofferd om de fiets terug te lopen naar het kantoor zodat zij verder konden. Het kantoor was niet zo ver meer. Als je tenminste de goede route loopt… Ik ben een flink stuk omgelopen en ook nog een keer verkeerd gegaan. 30 graden, zwetend als een otter, met pijn en blaren op m’n voeten omdat ik niet m’n goede schoenen aan had (we zouden tenslotte gaan fietsen, niet wandelen), uitgeput en uitgehongerd kwam ik aan op het kantoor terwijl de groep er al was. Dit is niet mijn dag.

Nu nog even opladen en dan gaan we vanavond barbecueën bij vrienden van Francesco.

Tot schrijfs! Ciao!

Desiree.