Gezocht: Vrienden

Dinsdag 02-09-2014 / 8:00
Zaterdagavond ging ik mee barbecueën bij 1 van de vrienden van Francesco en zijn vriendin. Zijn vriend woont in een supermooie oude villa in het centrum van Rome en helemaal boven was een heel mooi dakterras waar we dat gingen doen. Alessandro had nog een paar vrienden uitgenodigd; Nino, Roberta, Greta en dan was er nog Steffi, een Duitse meid die bij hem aan het ‘’couchsurfen’’ was. Ik had meteen een klik met Steffi en we hebben de hele avond door gekletst. Na de BBQ wilden we nog wel wat doen op onze zaterdagavond dus we hoopten dat Alessandro en Nino ons mee konden nemen naar een leuke club. De rest ging naar huis. De Italianen hadden gehoord over een nieuwe plek: Monk. Daar gingen we heen. Het was een aparte manier van uitgaan, ik heb nog nooit zoiets gezien. Het was allemaal buiten met wat barretjes aan de linkerkant, een klein dansvloertje met een stuk of 6 dansende mensen en de muziek was een beetje jaren 70. Er waren heel veel strandstoeltjes waar iedereen met elkaar aan het chillen en praten was. Aan de rechterkant kon je van alles doen: pingpongen, badmintonnen, basketballen etc. Zo kwam het dat ik op mijn zaterdagavond een potje aan het basketballen was met wat Italianen. De Italianen maakten teams en verdeelden de teams zo dat Steffi en ik allebei bij wat sterkere spelers zaten, want ja vrouwen kunnen toch niet basketballen… Maar wat ze niet wisten was dat ik vroeger op basketbal heb gezeten. Ik stroopte mijn lange rok op tot aan m’n knietjes en hoopte dat ik het nog niet verleerd was. Ik genoot van de verbaasde blik in de ogen van de Italianen wanneer ik scoorde en ze riepen dan ook iedere keer ‘’Grande! Grande!’’ of ze begonnen voor me te applaudisseren (weer een paar applausjes binnen ;-)).

Na 3 uurtjes slaap moest ik zondagochtend weer een tour meefietsen dit keer dan eindelijk een Nederlandse tour met gids Jesse. Een leuke 24-jarige gozer die het ontzettend leuk deed. Hij gaf me veel tips waar ik wat aan heb. De groep was ook heel leuk en wat grappig was is dat je dan opeens zo duidelijk het verschil ziet tussen fietsende Nederlanders en bijvoorbeeld fietsende Engelsen. Hiervoor had ik 3 Engelse tours gedaan en sommigen van die mensen fietsen zo ongecoördineerd, ze slingeren en vallen een paar keer bijna van hun fiets af, terwijl het er bij Nederlanders heel natuurlijk uitziet en die zijn ook totaal niet bang op de fiets. Echt een heel verschil. Ik had al van een Italiaanse gids gehoord dat Nederlanders wel prettiger zijn om te gidsen omdat ze dus zo goed kunnen fietsen en heel relaxed zijn over het algemeen maar het enige nadeel is dat ze zo weinig fooi geven. En inderdaad, waar de fooi bij de Engelse tours €10,00 of €20,00 was, was het bij de Nederlandse tour… €4,00! Het is dus toch waar wat ze zeggen over ons zuinige, gierige Nederlanders 😉
’s Middags had ik afgesproken om met Steffi naar het strand te gaan. We spraken af bij het metrostation van het Colosseum en gingen daarna met de trein richting het kustplaatsje Ostia. Na een uurtje lagen we heerlijk te dobberen in de zee. Hier was ik wel even aan toe, fijn zo’n vakantiegevoel. Op de terugweg heb ik afscheid genomen van mijn nieuwe vriendin want helaas gaat ze vandaag alweer richting Duitsland.

Maandag was ik vrij en dat kwam wel goed uit want tot nu toe sliep ik aldoor in de kleine kamer doordat de grote kamer nog bezet was. Maar de vriend van Francesco was vertrokken dus konden we al mijn spullen verhuizen. Verder een rustig dagje gehad, beetje mijn tour geoefend, boodschappen gedaan en gechilld. ’s Avonds was ik alleen thuis dus ik dacht even lekker te zingen want aangezien ik dat nu bijna een week niet gedaan had was ik er wel weer even aan toe. Tijdens het zingen kwam Francesco thuis, ik zei hem even gedag en ging daarna maar gewoon verder want ik dacht dan kan hij er alvast een beetje aan wennen 😛 Aan het einde van het liedje kwam hij naar me toe met de vraag: ‘’Was that you? I thought it was from the computer!’’ Hij was helemaal enthousiast en applaudisseerde voor me (Ja joh, dat applaus gaat maar door hier ;-)). En het leuke is dat hij gitaar kan spelen dus daarna hebben we samen een stukje gedaan van Metallica’s Nothing Else Matters.

Verder ben ik vrienden in Rome gaan zoeken via internet… echt heel triest maar het lijkt me leuk om af en toe met iemand wat te gaan eten of drinken en iemand te hebben waar mee ik op stap kan gaan en de stad in kan trekken. Alleen op een terrasje in Rome is best leuk maar alleen is ook maar alleen. Dus ik heb iemand gevonden onder het mom dat we elkaar gaan helpen met talen leren. Zij spreekt Italiaans en Duits en ze wil haar Engels graag bijhouden, dus ik zei dat ik daar wel bij kan helpen als zij me een beetje Italiaans bij brengt. We gaan zo meteen samen ontbijten om 10.00. Ze heet Valentina en ze belde me om dus af te gaan spreken. Ze vertelde me dat zij toevallig ook net is aangenomen als Duitse tour gids. Ik vroeg haar bij welk bedrijf, zegt ze: Topbike! HOE TOEVALLIG IS DAT? We worden collega’s, dus we gaan ook ons tour verhaaltje aan elkaar uit wisselen en misschien zo elkaars informatie aanvullen, superleuk dus.

Verder nog wat extra informatie over Rome:

Alleen gisteren is het even minder weer geweest met 23 graden en wat regen en onweer. Verder is het alleen maar mooi weer geweest; rond de 30 graden, al mag het van mij wel iets minder want af en toe zweet je je de pleures hier.

Mijn vriendinnen vroegen vorige week regelmatig of ik al mooie Italiaanse mannen had gezien en ik zei ze steeds dat me dat wat tegenviel, totdat ik vanaf vrijdag de fietstours mee fietste, toen kwamen ze opeens tevoorschijn! En dan vooral rondom de winkelstraten van Piazza di Spagna – oftewel de P.C. Hooftstraat van Rome – heb ik mijn ogen flink de kost gegeven.

Wat ook vreemd is hier in Rome is dat mijn ‘’gaydar’’ van slag is. In Nederland kan ik vrij goed aangeven welke man homo of hetero is. Hier is dat een ander verhaal, het is soms totaal niet duidelijk doordat sommige Italiaanse mannen gewoon wat vrouwelijker zijn dan de Nederlandse man.

ARRIVEDERCI!

Desiree.