Romeinse Reggae

Zaterdag 04-04-2015 / 21:30

Ciao!

Zondag moest ik voor het eerst een tour geven in een golfkarretje. Ik was best wel zenuwachtig want ik had geen oefentour gehad dus ik moest mezelf maar zien te redden. Ik had via Google Maps al een beetje gekeken welke wegen ik wel en niet in mocht en door welke straatjes ik niet zou passen dus op basis daarvan had ik in mijn hoofd het grootste gedeelte van de route wel uitgestippeld.
Ik hoorde van tevoren dat de familie die ik mee zou krijgen een hele arrogante zou zijn. Echt zo’n rijke familie die denkt dat de wereld van hun is. ‘’Godver’’ dacht ik ‘’M’n eerste tour in een golfkarretje en dan ook nog met moeilijke mensen’’. De moeder en de dochter waren inderdaad erg arrogant en voelde zich ver boven mij verheven. De vader en de zoon daarentegen waren wel heel vriendelijk. De zoon was een enorme ‘Game of Thrones’ fan waar ik ook dol op ben dus we hadden veel gespreksstof. Halverwege de tour moest ik inparkeren waar ik normaal gesproken echt wel goed in ben maar dit keer even niet… Je kan ook niet een beetje gas geven met zo’n ding, hij reageert vrij fel en het was ook niet dat er stuurbekrachtiging op zat dus echt licht stuurde het zeker niet. 4 x steken en dan bij de laatste keer ook nog met m’n bumper tegen de auto voor me aankomen! Schaam, schaam… Maar goed, ik lachte het maar een beetje weg. Uiteindelijk zijn we heelhuids terug gekomen en waren ze erg te spreken over de tour. Ik vond het toch ook wel heel spannend om zo door dat chaotische verkeer van Rome te rijden! Gelukkig niet harder dan 35 km/h 😉
Na ’s middags geluncht te hebben met mijn baas ging ik aan het einde van de middag naar mijn Oostenrijkse vrienden Caroline en Clemens waar o.a. ook mijn vrienden Valentina en Lachlan zich bevonden. Caro en Clemens gaven namelijk een paas feestje! We gingen eieren schilderen maar niet zoals ik het ken van vroeger maar op z’n Oostenrijks; er werden bordjes met kleurstof gemaakt en dan moest je de eieren dopen en besprenkelen met die kleurstof en op die manier verfde je ze dus. Heel apart maar wel grappig. (check de foto’s)

Maandag had ik een Segway tour. Ik had een Israelisch gezin mee; moeder, zoon en dochter. Superleuke en geïnteresseerde mensen.
Vooraf, tijdens het oefenen op de Segway, vertel ik de mensen dat er maar 1 manier is waarop je van een Segway af kan vallen en dat is als de zijkanten van de wielen iets raken. Dus ik zeg dan dat ze moeten oppassen met te dicht langs stoepen, auto’s, muurtjes of paaltjes rijden. En toch, halverwege de tour viel de dochter van haar Segway om dat ze een auto had aangeraakt, een half uurtje later viel ook moeders van haar Segway omdat ze een paaltje had aangeraakt. Sneu vond ik dat, ik voelde me ook schuldig ook al had ik het regelmatig tegen ze gezegd tijdens de tour. Gelukkig verminderde het hun enthousiasme niet en vonden ze de tour helemaal geweldig. .

Dinsdag had ik een fiets tour en ’s avonds moest ik oppassen. Voor de atletiek les waren de vriendinnetjes van Lola in rep en roer omdat ze hoorde dat Lola mijn schoenen paste. Lola heeft maat 35 en ik maat 36. Yep… ik als 24-jarige heb ongeveer net zulke grote voeten als een 8-jarige. De vriendinnen wilden dit allemaal met eigen ogen zien en wilden perse allemaal mijn schoenen passen.
Na de les hoorde ik dat de atletiekjuf van Lola had gezegd dat niemand van hun groep meer frituur of pizza mocht eten en dat ze dat allemaal door moesten geven aan hun ouders. Ehmm… SORRY? Het zijn geen professionele atleten! Het zijn kinderen! En die atletiekjuf ziet er zelf uit alsof ze iedere dag ontbijt, luncht en dineert bij de McDonalds. Uit protest heb ik Lola daarna dan ook meteen getrakteerd op een heerlijk patatje met mayo en ketchup.

Woensdagochtend gaf ik een fietstour aan een collega van mijn tante die een aantal dagen in Rome is en na alle verhalen van mijn tante graag met mij een tour door Rome wilde maken. Geen probleem uiteraard. Gezellige en geslaagde tour.
’s Middags moest ik Lola en haar vriendje Abdi ophalen van school en doordat het zulk lekker weer was moest ik denken aan een spelletje wat ik vroeger vaak met vriendinnetjes deed in de tuin als het lekker weer was. Dan hadden we een fles met water en een bal en moesten we proberen elkaars fles om te gooien. Ik besloot Lola en Abdi dit spel te leren. Ik kocht een bal, 3 flessen water en we deden het spel op het pleintje in Monti. Wat een heerlijk vakantie sfeertje was dat zeg! Mensen op het terras erom heen, we hadden zelfs publiek met mensen die toe bleven kijken en ons aan moedigde en meeleefden en iedereen vond het leuk om te zien hoe we daar bezig waren.
Uiteraard won ik 😉

Donderdag dacht ik de hele dag vrij te hebben dus heb ik allemaal huishoudelijke en administratieve dingetjes afgehandeld maar werd toch nog opgetrommeld om ’s avonds te komen oppassen. Lola wilde graag haar oude spulletjes verkopen om de opbrengst naar het goede doel ‘Save the children’ te sturen. We zijn langs het Forum Romanum gaan zitten met een deel van haar spullen en probeerden dit te verkopen. Uiteindelijk hadden we 3 dingen verkocht voor €10,00 aan een man die het helemaal geweldig vond dat we dit deden voor het goede doel en het ook sterk aanmoedigde, hij zei dat we hem een glimlach op z’n gezicht hadden bezorgd en bedankte ons daarvoor. Doordat we riepen dat we geld inzamelden voor het goede doel werd er hier en daar nog wat geld gedoneerd.
’s Avonds laat kwam mijn vriendin Jozefien aan in Rome en die vliegt maandagochtend weer terug.

Vrijdagmiddag nadat Fien en ik de San Giovanni in Laterano kerk hadden bezocht had ik een Duitse panoramische tour dus Fien ging er zelf op uit. ’s Avonds na het eten gingen we op stap met Karina en haar vriendin uit Engeland. We gingen eerst naar ‘Caruso’ maar daarna wilden we nog naar ‘Big Bang’, een reggae club. Bij de entree werd er een uitsmijter bij gehaald om ons naar binnen te begeleiden. Ik dacht ‘’Nou, nou, wat luxe dat we helemaal naar binnen worden gebracht’’. De uitsmijter zei ons dat we onze tasjes goed dicht moesten houden en liep met ons naar binnen waar we meteen tegen een muur van wietlucht opliepen. Toen we naar de wc gingen stond de uitsmijter ons nog voor de deur op te wachten. Toen we de zaal inliepen zei hij tegen mij ‘’Mocht er iets gebeuren haal mij er dan bij’’ waarna ik alleen maar dacht ‘’Ehh.. wat moet er dan gebeuren?’’ maar later begreep ik het en viel het allemaal op z’n plek. We werden namelijk best wel lastig gevallen door opdringerige mannen. Maar wij weten ons wat dat betreft wel aardig te redden. Ik probeer altijd vriendelijk te blijven maar in dit geval moesten we ze gewoon grof afwimpelen en zelfs dan begrepen ze het nog niet. De uitsmijter kwam regelmatig even bij ons in de buurt staan om een oogje in het zeil te houden. Blijkbaar wisten ze al van tevoren dat wij, als 4 Noord-Europese vrouwen lastig gevallen zouden worden. De muziek was wel echt heel goed maar doordat we ons best wel irriteerde aan de mannen besloten we maar weg te gaan. Zelfs buiten werden we nog lastig gevallen en zelfs daar stond de uitsmijter 2 meter bij ons vandaan vragend naar me te playbacken of hij ons moest helpen. Wel een veilig gevoel met zo’n ”personal bodyguard”.

Vandaag moest ik ook weer een tour doen maar omdat ik Fien niet mee kon nemen op tour zei mijn baas dat hij haar en andere vriendinnen van mij wel gratis op een Segway tour kon zetten bij een andere gids in ruil voor mooie foto’s onderweg. Dus Jozefien, Ashley, Karina en haar Engelse vriendin hebben vanmiddag Rome onveilig gemaakt op de Segway en als afsluiting zijn we met z’n allen uit eten geweest.

Buona Pasqua! Oftewel, Vrolijk Pasen!

Desiree.