Andiamo!

Buongiorno tutti,

Maandag 1 augustus was het dan zover, 3 Wieringse blonde dames begonnen aan een roadtrip door Zuid Italië. Annewil Hidden, Ilene Meilink en ik; Desiree Wagenaar.
Die dag was de beveiliging op Schiphol flink aangescherpt en het eerste wat we dan ook zagen bij de afrit van Schiphol waren zwaar bewapende mannen van de marechaussee, toch best een heftig gezicht. Alleen maar heel goed natuurlijk, dat ze alle signalen serieus nemen. Eenmaal afgezet liepen we recht in de armen van een RTL Nieuws interviewer, hij wilde ons wat vragen stellen over wat we ervan vonden dat alles extra beveiligd was. Wij zijn natuurlijk de beroerdste niet en dus hebben we een uitgebreid diepte interview gedaan waarvan ’s avonds een gedeelte is uitgezonden en waarbij Annewil en Ilene volop in beeld te zien waren bij het RTL Nieuws. Kijk zo begin je je vakantie alweer lekker!

We vlogen van Amsterdam naar Rome en na een korte tussenstop door naar Bari. Vanaf Bari namen we de taxi naar het centrum. Wat een barre rit was dat, in Rome heb ik veel gezien in het verkeer maar dit was echt het toppunt. De man reed 130 waar je 50 mocht, haalde in over doorgetrokken strepen en reed door rood. Ik vroeg hem om wat langzamer te rijden omdat we nog levend de taxi uit wilde stappen maar zijn antwoord was dat hij na ons nog een afspraak had staan. Ook zij hij dat we in totaal 30 euro moesten betalen terwijl ik had gezien dat de rit 23,- koste. Ik zei hem dat ik wist dat het geen 30 euro was dus dat hij z’n meter aan mocht zetten. “Nee”, zei de man, “het is na 10 uur dus dan is het duurder”. Ik begon hem uit te lachen en zei dat het grote onzin was en dat hij geen 30,- zou krijgen. Oke, oke, 25 euro was genoeg zei hij.

We werden opgehaald door een man die ons naar de AirBnb bracht waar we 2 nachten zouden blijven. Het was een heel schattig en schoon huisje op een mooie locatie in het historische centrum van Bari. Het was al middernacht toen we aankwamen dus we gingen meteen slapen.

De volgende dag zijn we ergens wat gaan ontbijten en hebben we het historische centrum van Bari verkend waar midden op straat vrouwen zelf pasta aan het draaien en snijden waren. Prachtig om te zien. Daarna zijn we even bij een haventje gaan zitten waar er 2 mannen op ons af kwamen met voor ons alle drie een flesje Peroni bier en de vraag of ze met ons op de foto mochten. Tuurlijk, zo zijn wij! Jij geeft ons drank, geven wij je een foto!
Na een uitgebreide lunch op een zonnig terras met antipasti en prosecco zijn we onze bikini’s aan gaan trekken en hebben we de middag op het strand gespendeerd. ‘S avonds hebben we nog de specialiteit van Bari gegeten; orrechiete. De pasta die ’s middags gemaakt werd op straat! Heel lekker!

De dag erna gingen we naar het auto verhuurbedrijf waar we een auto hadden geboekt. We hadden van tevoren via internet een bescheiden FIAT gereserveerd maar we kregen uiteindelijk een Jeep Renegade mee! Best een flinke auto waar ik de hele vakantie alle smalle bergweggetjes mee moet berijden. Best een uitdaging dus.
Onze eerstvolgende bestemming was Alberobello, een heel schattig leuk plaatsje met witte huisjes met puntdaken, ook wel Trulli genoemd. Het plaatsje staat op de UNESCO werelderfgoed lijst. We kwamen aan in onze Bed & Breakfast en gingen eigenlijk meteen het stadje in. Na een mooi panoramisch uitzicht pakten we even onze rust op een terrasje en gingen weer verder met het bekijken van die bijzondere huisjes. Toen kwamen we een wijnbar tegen waar we besloten een wijnproeverij te doen. Dit bleek echt een top idee te zijn want we hadden de dag van ons leven! De eigenaar van de wijnbar heette Mimmo en hij schotelde ons de lekkerste wijnen en hapjes voor met interessante informatie. Hij nam ons later mee de straat op om ons voor te stellen aan zijn familie en voor we het wisten stonden we wijn te drinken op straat tussen de locals. De vader van Mimmo sprak heel goed Duits en vond het maar al te leuk om dit weer met ons te oefenen, wat een sympathieke vent. Hij zei dat hij even buiten Alberobello een boerderij had met dieren die hij binnen ging laten, of we het leuk vonden om met hem mee te gaan. Dat lieten wij ons in aangeschoten toestand natuurlijk geen 2 x zeggen. Wie maakt zoiets nou mee!? Dus opeens stonden we op het Italiaanse platteland tussen de schapen, paarden en varkens! Prachtig! Ook kregen we nog een glaasje Bacardi en een zelf gebrouwen glaasje limoncello. De man zei ons dat we volgend jaar terug moeten komen en dat we dan bij hun kunnen verblijven. Ik denk dat de man stiekem ook de dag van zijn leven had met 3 blonde jonge dames op stap! 😉

De volgende dag gingen we op naar onze volgende bestemming: Maratea!
Na een rit van 3,5 uur door kronkelige bergweggetjes bereikten we ons hotel. We hebben de rest van de middag gespendeerd aan het zwembad met prachtig uitzicht. ‘S Avonds zijn we het stadje in gegaan om daar een restaurantje te vinden om te gaan eten. Na een bijna mislukte hellingproef waarbij de auto afsloeg en een boze toeterende scooter bestuurder naast ons stond, liet ik het raampje zakken en de man zag ineens 3 blonde dames hem angstig aan kijken. Zijn humeur sloeg in een keer om en vertelde ons waar we heen moesten en hoe ik de hellingproef het beste kon doen. Ondertussen stonden er al 4 auto’s achter me en ik scheet zowat in m’n broek dat als ik de hellingproef niet goed deed ik naar beneden tegen de andere auto’s zou klappen. Met trillende beentjes kreeg ik het voor elkaar en reed zo de berg weer op. Ik was er even helemaal klaar mee en was blij dat ik die auto uit kon.
Toen ik in Maratea aan een man in een winkel vroeg of hij een leuk restaurantje voor ons wist gaf hij ons een tip mee. Het restaurantje was helaas vol maar al zoekende liepen we dezelfde meneer weer tegen het lijf. Hij nam ons mee een wijnbar in en zorgde voor hapjes en drankjes zodat we geen honger meer hadden. Hij bleef er de hele tijd bij. In het begin was dat best gezellig maar de man praatte alleen maar Italiaans dus praatte hij eigenlijk alleen maar met mij. Op een gegeven moment zei hij dat hij het slecht vond dat Ilene en Annewil geen Italiaans praatte. Hierdoor kregen we natuurlijk een discussie met de man dat we ook best Engels wilden praten maar dat jij dat niet kan. “Ja, maar als je in Italie bent dan hoor je Italiaans te praten” ik zei dat dat grote onzin was en dat als hij een keer in Nederland op vakantie was hij ook geen Nederlands kon praten. Nee dat was anders vond de man. Italie is uniek zei hij. De meiden waren natuurlijk zwaar gepikeerd en de sfeer was dan ook in 1 keer omgeslagen. We besloten de man af te schudden en zijn weer terug gegaan naar het hotel.

Poeh, wat een belevenissen alweer in zo’n korte periode! Maar we hebben het onwijs naar onze zin!

Arrivederci!

Desiree.