Celebrity gespot!

Zondag 16-11-2014 / 15:52

Buonasera!

Tegenwoordig komen mijn blogs ook op www.wieringernieuws.nl tevoorschijn! Dus bij deze wil ik alle Wieringernieuws lezers welkom heten op mijn blog. Ik raad jullie uiteraard aan om mijn blogs helemaal vanaf het begin te lezen zodat je een beter beeld hebt van wat ik hier doe, hoe ik hier terecht ben gekomen en hoe dit tot stand is gekomen. Maar voor de mensen die daar geen zin in hebben hier even kort: Ik ben dus een geboren en getogen Wieringse, kom uit Hippolytushoef en werk sinds een aantal maanden als gids op de fiets in Rome en in de middaguurtjes ben ik ook nog werkzaam als au-pair.
Oh ja, je kan je ook abonneren op mijn blog zodat je op de hoogte wordt gehouden als ik weer een nieuwe blog heb gepost!

Woensdagavond had ik Italiaanse les en na afloop besloten ik en mijn vriendin Karina een hapje te gaan eten aan de overkant van de straat. Daar hebben we onder het genot van een goed diner en sterke verhalen een flesje rode wijn opgeslobberd. Toen we daarna samen naar het station liepen werden we vanaf alle kanten aangesproken door mannen. Op een of andere manier gebeurt dit vaker als wij samen over straat lopen. Ik denk dat het ligt aan dat we 2 uitersten zijn. Ik ben blond en blank en zij is brunette en donker. Ik zei dan ook tegen haar dat wij net Duo Penotti zijn maar in Engeland kennen ze dat blijkbaar niet. Zij omschreef ons als een kindersurprise ei.

Donderdagochtend moest ik een Duitse tour begeleiden, dit stel kwam uit Beieren en daar hebben ze blijkbaar toch een ander soort dialect want ik kon de man amper verstaan. Af en toe lachte ik maar wat en knikte ik maar van ja want soms was er echt geen touw aan vast te knopen.
’s Avonds ging ik naar een training van Gaelic Football. Ik had me door Karina over laten halen om een keertje mee te doen. Voor haar was het ook de eerste keer dus we gingen er samen op af. Ik had nog nooit van deze sport gehoord maar het blijkt dus een combinatie te zijn van volleybal en voetbal! Niet helemaal mijn ding maar ik vond het alleen al leuk om weer eens met een bal bezig te zijn. Tijdens een wedstrijd mag je overspelen met je voeten maar dus ook met je handen (volleyballend). Scoren mag wel weer alleen met je voeten. In een soort van doel met 2 hoge palen die me deden denken aan het spelletje ‘’Zwerkbal’’ uit de Harry Potter films. Tijdens een wedstrijdje (jongens en meiden gemixt) kwam mijn team 1-0 achter te staan. 1x raden wie de 1-1 scoorde… IK! Helemaal leuk vond ik dat natuurlijk. Later kwam de trainer naar me toe om te vragen of ik op voetbal zat!
Ik heb 2 dagen gigantische spierpijn gehad!

Vrijdag was een rustig en ontspannen dagje. ’s Avonds ging ik op stap met Karina. Yep, het was deze week echt ‘’Karina-week’’, want ik heb die meid zowat iedere dag gezien. We gingen naar ‘Circolo Degli Artisti’ waar we al een tijdje heen wilden omdat we daar goeie dingen over hoorden. Er was een ‘Silent Disco’ wat hartstikke leuk was.

Zaterdagochtend had ik na zo’n 3 uurtjes slaap weer een tour op de planning staan. Gelukkig een Nederlandse want dat kost niet zoveel energie. ’s Middags liep ik even bij de kapper naar binnen om te kijken hoe het met Karina gesteld was want ik had namelijk voor haar een afspraak gemaakt. Daarna hebben we samen bij mijn vaste stekkie hier om de hoek geluncht.
’s Avonds had ik afgesproken met wat mensen van Italiaanse les om naar live muziek te gaan luisteren. Ik dacht dat dit in een bar was dus ik ben gewoon van huis weg gefietst wanneer het mij uitkwam maar toen ik op de plek van bestemming aan kwam, kwam ik erachter dat het echt een uitvoering was in een klein theatertje! Ik was dus veel te laat maar mocht nog wel naar binnen en heb dus nog een klein stukje van het concertje mee kunnen pakken. Naderhand bleven we als laatsten over in het zaaltje, want Andrew, degene die mij uit had genodigd, kende de muzikanten dus we bleven met een clubje nog wat na kletsen.
Toen ik daarna de trap op liep stond er een stel boven aan de trap te wachten. Ik keek de man recht in de ogen aan en gaf hem zo’n zuinig glimlachje die je aan mensen geeft wanneer je ze voorbij loopt en toevallig in de ogen kijkt. Andrew zei daarna tegen me: ‘’Hallo!? Zag je wel wie dat was?! BEN STILLER!’’ (Voor de mensen die nooit films kijken: Een wereldberoemde Amerikaanse acteur, check m’n foto’s) Dus ik zei: ‘’WAAAAT?! DAT MEEN JE NIET!’’ Maar op het moment dat ik om keek was hij alweer weg. Ik kijk dus gewoon Ben Stiller recht in z’n porem en loop gewoon als een diva door!? Shit… Later stonden we buiten nog even te praten en toen kwam hij gelukkig weer de deur uitgelopen dus kon ik hem nog even beter bekijken en inderdaad, het was hem echt! Andrew als een blij kind met hem op de foto en ik dacht alleen maar bij mezelf; ‘’Hoe leuk is dit, in een minuscuul Romeins theatertje in een klein zijstraatje kom je een beroemdheid tegen.’’ Nu hoop ik Sarah Jessica Parker ook nog te spotten want ik weet dat zij zich ook in Rome bevind. En als ik haar vind, steel ik haar koffer met al haar Manolo Blahnik schoenen!
Na dit alles besloten we met een groepje van 4 wat te gaan eten; Andrew, ik, Carlos en Martha. De laatste 2 kenden ik voor deze avond nog niet en dat is dan ook weer iets wat ik zo leuk vind hier. Dat je dan gewoon een avondje spendeert met mensen die je net hebt ontmoet en die ook weer totaal andere achtergronden hebben. Interessante avondjes zijn dat.
Toen ik daarna de fiets naar huis wilde pakken stapte er een man uit de auto die mij graag zijn ‘’Jaguar-fiets’’ wilde laten zien. Prima! Na zijn fiets en zijn fietslampjes te hebben bewonderd zei hij: ‘’Ik en mijn vrienden gaan naar Scholars (Een Irish Pub) maar ik ga wel op de fiets dan rij ik een stukje met je mee’’. We moesten namelijk dezelfde kant op. Zijn vrienden gingen met de auto. Onderweg vertelde hij me verhalen over Rome, vertelde hij dat hij Giorgio heette en of ik zin had om met hem en zijn vrienden een drankje te doen. Ik dacht ‘’Ach.. waarom ook niet..’’ Dit was een man van 2 x mijn leeftijd ongeveer en het was niet zo dat hij me probeerde te versieren. Hij was gewoon vriendelijk. Dus daar stond ik dan, in een Ierse pub met weer 3 compleet vreemden een drankje te doen. Dat vind ik mooi, van die onverwachtse dingen. Hartstikke leuke en aardige gasten. Daarna besloot ik dat het tijd was om naar huis te gaan want ik had vanochtend weer gewoon een tour. Maar Giorgio vond het te gevaarlijk voor mij om als blondine ’s nachts alleen door Rome te fietsen. Ik probeerde hem ervan te verzekeren dat ik me heus wel red maar hij stond erop om met me mee te fietsen als een ‘’Bodyguard’’. Echt een hilarisch figuur!
Echt een vreemde zaterdagavond maar wel erg leuk weer!

Buona serata!

Desiree.