Kotsverhalen

Woensdag 26-11-2014 / 23:53

Inmiddels ben ik erachter gekomen dat de crime scene waar ik op dacht gestuit te zijn, helemaal geen crime scene was maar een plek van een ongeluk. De ‘’dode man’’ bleek een dode vrouw te zijn van 80 jaar die boven haar ramen wilden lappen maar naar beneden donderde en het niet overleefde. Het klinkt misschien stom maar het geeft toch een fijner gevoel dat het een ongeluk was dan dat het een criminele daad was.

Zaterdag heb ik in de stad geluncht en daarna had ik een middag tour met een Nederlandse meidengroep van 7 vriendinnen. Ze waren nogal brak maar het was wel een hele gezellige en hysterische tour. Bij het Pantheon hielden we een pauze van een half uur zodat de meiden even koffie konden drinken en naar de wc konden gaan. Bij terugkomst hoorde ik dat 1 van de meiden de hele wc daar onder had gekotst! Ze probeerden het zo goed mogelijk weer op te ruimen met behulp van haar vriendinnen maar die trokken het niet omdat zij ook bijna over hun nek gingen van de geur. Toen kwam de baas van de toko erbij en die heeft ook geholpen met opruimen maar die ging echt zelf over zijn nek door de kotslucht!
Het luchtte blijkbaar wel op want daarna ging het weer prima met de dames. Een hilarische tour waarbij ik nog €30,00 fooi ontving.
’s Avonds ging ik op stap met Karina. Tot nu toe hebben we ieder weekend nog andere discotheken geprobeerd en dit keer wilde we naar Shari Vari, een luxe club, zodat we ons lekker konden opdoffen en onze ‘’high heels’’ uit de kast konden trekken. Eenmaal daar, waar we weer langs de rij mochten lopen, kwamen we erachter dat de muziek niet echt leuk was dus toen zijn we vertrokken naar Gilda. Een discotheek waar we al eens eerder waren geweest, ook een chique club maar met betere muziek. Daar hebben we een leuke avond gehad waar we veel mannen van ons af hebben geschud door te zeggen dat we lesbisch en een stelletje waren. Blijkbaar niet heel moeilijk te geloven met onze korte coupes 😉

Zondagavond was ik uitgenodigd door Andrew voor een ‘’Movie Night’’ bij hem thuis met nog wat vrienden. We haalden chinees af en aten dat voor de buis in zijn woonkamer. Het was eigenlijk gewoon een thuisbioscoop want hij had een gigantisch scherm in zijn woonkamer (check de foto’s). We keken ‘’22 Jump Street’’ een hele leuke en grappige film. Channing Tatum speelde erin mee dus dan is het al snel goed ;-).
Weer leuke, nieuwe mensen leren kennen in dit internationale gezelschap: Noors, Italiaans, Engels, Zuid-Afrikaans en Nederlands.

Maandagochtend had ik bootcamp bij Circo Massimo. 1 van mijn collega’s geeft namelijk af en toe bootcamp les. Wel weer ff lekker om flink te bikkelen en dan ook nog met een heerlijk lente zonnetje en uitzicht over historische bezienswaardigheden. Het nadeel is dat ik de afgelopen 2 dagen amper uit bed kon komen. Echt ALLES deed pijn…
’s Middags paste ik op Lola en vanaf daar ging ik weer naar Scholars om mee te doen aan de pub quiz. Weer erg leuk en gezellig en ook daar heb ik weer nieuwe mensen ontmoet waaronder een hele leuke Australische homo. Een verademing vond ik dit want ik mis mijn homovrienden van thuis best wel, en deze jongen deed me heel erg aan ze denken. Hij houd ook nogal van feestjes en we hebben dan ook afgesproken dat we binnenkort sowieso samen moeten stappen.

Gisteravond zijn mijn ouders in Rome aangekomen en die blijven hier gezellig 9 dagen lang. Toch wel heel fijn om ze na 3 maanden weer vast te kunnen houden. We zijn meteen lekker uit eten gegaan waarna ik bij hun in het appartement mijn biefstuk er weer uitgekotst heb in het bidet die daarna verstopt was. Ook weer fijn om op zo’n moment je ouders bij je te hebben die kokhalzend een ‘’ontstoppings-aanval’’ op hadden gezet. Daarna voelde ik me een stuk beter en hebben we gezellig bij gekletst tot in de late uurtjes en besloot ik maar bij ze te overnachten. Vanochtend hebben we ouderwets samen ontbeten met broodjes van ‘De echte Wieringer bakker’ en daarna zijn we naar de Nederlandse ambassade geweest om mijn paspoort op te halen. Later heb ik mijn ouders nog mijn huis en buurt laten zien en daar hebben we op mijn vaste stekkie geluncht.
’s Middags moest ik oppassen en vanavond heb ik bij mijn ouders in het appartement gegeten en hebben we lekker op z’n Hollands de hele avond het nieuwe ‘’Ik hou van Holland’’ spel gedaan.

Toen ik vorige week voor het eerst naar de ambassade ging dacht ‘’Oh gezellig, weer even wat Nederlanders spreken’’ daar heb je hier af en toe toch behoefte aan, je weet wel, Nederlanders onder elkaar. Maar niks van dit. Allemaal van die suffe geitenwollen-sokken-types die je uit de hoogte aankijken. Geen gemoedelijkheid en behulpzaamheid te vinden, en dat moet dan je toevluchtsoord zijn in het buitenland. Ik bedank.

Het klinkt misschien niet zo aardig maar ik wordt nu toch wel een beetje moe van al die bedelaars hier. Je wordt constant op straat of in de metro gevraagd of je wat geld aan ze wilt geven. Ik denk dan ‘’In die tijd dat je nu loopt te bedelen had je ook gewoon werk kunnen zoeken’’ misschien doordat ik een Nederlandse ben en misschien is het niet zo makkelijk maar kom op! Doe iets voor je geld, maak muziek, doe een truc, weet ik veel… Al moet ik zeggen dat de muzikanten hier ook niet altijd geweldig zijn. Vaak stappen er zigeuners de metro in voor een paar haltes met een accordeon en doen dan altijd hetzelfde liedje, namelijk ‘’Ai se eu te pego’’ je weet wel, dat ‘Nossa nossa’’ liedje. En laten hun kleine broertje of zusje langs gaan met een papieren bekertje. Ook zangers en zangeressen doen de meest vreselijke imitaties in de metro. Ik heb altijd gewoon m’n eigen Spotify muziek in m’n oren, die ik dan op stop moet zetten omdat zij er doorheen blèren. Best irritant… En dan heb je uiteraard nog de uitzonderingen: Afgelopen week kwamen er ook weer 2 mannen de metro in en ze gingen naast me staan. Ik zette mijn muziekje alweer geïrriteerd af en dacht ‘’Nou.. daar gaan we weer..’’ Maar wat was ik blij dat ik mijn muziekje uit had gezet en dat ze naast me stonden. Helemaal leuk, ze maakten mijn dag. Het waren 2 Mexicanen, de 1 op viool, de ander op gitaar en ze zongen er ook nog 2 stemmig bij. Heerlijke Spaanstalige liederen en ook gewoon heel goed! Deze mannen kregen dan ook flink wat geld in hun petje en ook ik heb mijn kleingeld aan ze besteed. Zo kan het dus ook! Sterker nog, ik vond het gewoon jammer dat ze na 2 liedjes alweer de metro uit stapten en ik het weer met mijn eigen muziekjes moest doen!

Desiree.