La Dolce Vita

Woensdag 07-01-2015 / 14:30

Buonasera tutti!

Deze blog schrijf ik vanuit een typisch Italiaans bistrootje waar ik net een heerlijke ‘Pasta zucchine’ heb genuttigd en nu van een welverdiende cappuccino geniet na weer een ochtendje die prachtige Italiaanse taal bestudeerd te hebben. Dit is nou ‘La Dolce Vita’. Maar laat ik weer even verder gaan waar ik gebleven was…

Vrijdagavond gingen mijn broer, zijn vriend Mike, Karina, haar vriendin Tassie en ik op stap. We wilden graag naar ‘Art Cafe’ want daar hadden we goede verhalen over gehoord. Helaas stonden we daar voor een dichte deur en zijn dus maar naar Testaccio gegaan, een buurt waar er meerdere clubs zijn en we dus konden kiezen. Het werd toch weer Caruso, de Latin club. Het was ongelooflijk maar ik was na 2 Piña Colada’s al dronken. Ik denk dat ik niet voldoende had gegeten van tevoren en daarbij waren de cocktails ook nog eens ontzettend sterk. Gelukkig was ik niet de enige. Karina was ook erg dronken en Tassie had ‘m ook flink hangen. Het werd een hysterische, hilarische avond. Na deze avond zei Rick tegen me: ‘’Ik snap wel waarom jij en Karina zo goed met elkaar kunnen opschieten, jullie zijn allebei zo gek als een deur joh!’’

Ik lag om 5.30 in mijn bedje en moest er wel weer redelijk op tijd uit want ik zou Rick en Mike een fiets tour geven. Ik stond op met een flinke kater en voelde me erg ellendig. Deze ochtend heb ik 2 x van mijn ontbijtje mogen genieten. Erin en eruit. Dit was even wat minder ‘La Dolce Vita’.
Daarna samen met de jongens de fiets op gestapt en toen ging het wel weer. Was weer een mooi fietstochtje met als afsluiting een welverdiende pizza.
’s Avonds zouden we eigenlijk weer op stap gaan maar Karina kon haar bed niet meer uit komen en Rick en ik waren allebei nog een beetje brak van de avond ervoor. Mike, Rick en ik besloten toch nog even een drankje te doen in een bar maar maakten het niet te laat.

Zondag sprak ik af met de jongens om ze nog even Circo Massimo te laten zien en de Aventijnheuvel met zijn panoramische uitzicht vanuit de Sinaasappeltuin en het Sleutelgat.
’s Middags stapten de jongens weer op het vliegtuig naar Nederland. Was erg leuk dat ze er waren. We hebben genoten!

Maandag had ik mijn eerste dagje school. Ik heb namelijk besloten dat ik beter een intensieve cursus Italiaans kan doen voor 8 weken lang want ik vind het met maar 1 of 2 keer in de week te langzaam gaan. Ik sta nu eenmaal niet bekend om mijn geduld en tot maart heb ik toch alleen maar mijn au-pair baan in de middagen, dus ik dacht laat ik mijn ochtenden dan ook eens nuttig besteden en goed Italiaans leren spreken.
Ik zit in een klas met 3 Canadese dames, een Australische en een Amerikaanse en de lessen zijn 5 dagen in de week van 9.30 tot 14.00. Hartstikke leuk en gezellig en met hele goede leraren. Ik leer nu al superveel dus ik ben benieuwd hoe het gaat als deze 8 weken voorbij zijn.
Maandagavond was er een taal uitwisselingsavond in een bar met ‘aperitivo’ (Iets typisch Italiaans met een buffetje en drankjes.). Ik besloot om heen te gaan samen met Karina en 2 klasgenoten van me. We hebben een erg gezellige avond gehad maar we hebben er alleen maar Engels gepraat dus echt Italiaans uitwisselen hebben we niet gedaan, we kwamen er dan ook vooral voor het eten en de cocktails. 😉

Dinsdag was het hier een nationale feestdag, en iedereen was dus vrij. Deze feestdag is vooral bedoeld voor kinderen, die kunnen hun schoen zetten en dan krijgen ze er snoepgoed in als ze braaf zijn geweest. Klinkt bekend in de oren he? Dat vond ik dus ook, een beetje Sinterklaasachtig dus. Maar in plaats van de roe krijgen ze hier kolen gemaakt van suiker als ze stout zijn geweest.
Ik had dus geen les maar school had wel een wandel tour georganiseerd door de stad om 10.00. Ik besloot om mee te gaan want het was toch gratis – tja… ik blijf toch een Nederlander – en zo kon ik weer wat dingetjes leren die ik weer in de fietstours kan gebruiken. De hele tour was in het Italiaans en ik vond het best tof dat ik al zoveel kon verstaan. Behalve in 1 van de kerken, toen kwam er namelijk een oude priester aangelopen van de desbetreffende kerk en ik denk dat hij i.p.v. priester graag gids had willen zijn want hij nam de hele leiding van onze tour over in de kerk en vertelde maar al te graag over de Carravagio die daar aan de muur hing. Ik heb nauwelijks wat van zijn uitleg begrepen maar later hoorde ik dat zelfs de Italianen hem amper konden verstaan dus het lag in ieder geval niet aan mij.
We sloten de tour af met een lunch in een heel leuk oud Italiaans restaurantje waar het deeg voor de zelfgemaakte pasta midden in het restaurant gerold werd.
Toen ik ’s middags thuis kwam heb ik mijn vakantie geboekt. Ik ga samen met Karina en haar vriendin Tassie. Ik vlieg eerst naar Londen voor een paar dagen, dan stap ik samen met de meiden in het vliegtuig op 9 juli van Londen naar Cuba, dan naar Jamaica en als afsluiter nog Miami!!!! Hoe tof! Ik heb er zooooveel zin in, ik kan niet wachten!

Een tijdje geleden vond ik bij mij in huis shotjes glazen in een keukenkastje wat ik op zich vreemd vond want de meiden met wie ik samen woon zie ik nou niet echt aan voor ‘’shotjes-personen’’ maar later kwam ik erachter dat het geen shotjes glazen waren maar koffie glazen! Ze drinken de koffie hier uit glazen zo groot als… nou, beter gezegd zo klein als shotjes glazen! Ik noem dit dan ook geen bakkie koffie maar een shotje koffie. Als je hier in een restaurant koffie besteld krijg je dus zo’n shotje koffie. Pas als je een ‘americano’ besteld krijg je een ‘’normale’’ koffie.

A dopo!

Desiree.

P.S. Op een of andere manier kon ik de foto’s van de wandeltour niet uploaden dus ik heb dit keer maar een paar foto’s.