Ocho Rios, Montego Bay en Negril!

Zaterdag 25-07-2015 / 17:36

Hello everybody!

Dinsdag bezochten we het huis van de grootste reggae legende ter wereld, de enige echte BOB MARLEY! Zijn huis is namelijk omgebouwd tot Bob Marley Museum. We kregen daar een tour langs al zijn prijzen en albums maar ook langs plekjes in de tuin waar hij het liefste zat of waar hij bepaalde nummers heeft geschreven en we bezochten de studio waar hij de meeste nummers heeft opgenomen. We namen ook een kijkje in ”The Shot Room”, de plek in het huis waar er een aanslag op Bob zijn leven werd gepleegd en waar je de kogelgaten nog in de muur zag zitten. Ik vond het erg indrukwekkend en interessant allemaal. We hebben meteen een van zijn albums aangeschaft om naar te luisteren onderweg in de auto want vanaf hier gingen we echt beginnen aan onze roadtrip over Jamaica! We verlieten Kingston en gingen op weg naar Ocho Rios.

De rit naar Ocho Rios verliep wat minder gesmeerd dan gehoopt aangezien er wat wegen afgesloten waren waardoor we door bergen, dorpjes en verlaten kronkelweggetjes moesten rijden. Onderweg vroegen we regelmatig de weg en gelukkig was iedereen heel vriendelijk en behulpzaam maar af en toe stuurde ze ons een weg op waarbij wij dachten dat ze ons regelrecht de afgrond in wilde helpen. Veel van die weggetjes zouden namelijk niet hebben misstaan in bepaalde horrorfilms zoals bijvooreeld ”The Hills Have Eyes”.

Net toen we dachten dat er geen eind zou komen aan het op en afrijden van bergen en heuvels en het rijden van achtjes, kwamen we dan toch uit bij Ocho Rios. Een plek waarvan ik op internet had gelezen dat het heel mooi en toeristisch was maar we kwamen regelrecht in een stadje terecht wat op een ghetto of achterbuurt leek. Na uiteindelijk ons geboekte appartement te hebben gevonden, bleek dat er helemaal geen airconditioning en WiFi was zoals op internet beschreven. Er was geen eens beddengoed voor een derde persoon, het licht deed het niet en het was ook absoluut niet schoon. Wij waren na onze lange rit dan ook absoluut niet blij toen we dit aantroffen en besloten hier niet te blijven. Nadat de man van de bewaking ons nog wat andere appartementen liet zien voor belachelijke prijzen besloten we weer in de auto te stappen om het bij een hotel op een dealtje te gooien. Binnen 20 minuten zaten we op een schone hotelkamer voor de helft van de prijs met WiFi, airconditioning, licht, een zwembad en een prachtig uitzicht op zee.

De volgende dag besloten we naar de Blue Hole te rijden, een oase met watervallen waar je door een gids doorheen wordt geloodst. Wij kregen 2 gidsen, 1 om de foto’s te maken en de ander om ons te vertellen waar en hoe je van bepaalde rotsen kon afspringen. Karina had het hier niet zo op en ging liever gewoon rustig zwemmen maar Tassie en ik waagde letterlijk de sprong en sprongen dus hier en daar van wat rotsen af en slingerde aan een touw het water in. Heerlijke middag.
’s Avonds zou er een heel goed feest zijn in ‘Margaritaville’ waar we dus heen gingen. Het was er verschrikkelijk rustig en we werden echt constant door mannen lastig gevallen. Ook in Kingston wilden we de maandag ervoor uitgaan maar dat feest was ook dood tot ongeveer een uur of 2.

De dag erna brachten we door bij het zwembad van ons hotel en ’s avonds besloten we het er dan toch nog een keertje op te wagen want er was een ‘Ladies Night’ in een club tegenover het hotel. We wilden namelijk niet te lang over straat lopen ’s avonds want je voelt je niet echt veilig in deze stad. Iedereen praat tegen je, komt naast je lopen, wil je aanraken of roept iets naar je. Ook dit feest was weer helemaal niks. Het uitgaan is echt ruk hier en we hebben dan ook onze hoop gevestigd op de feestjes in Miami volgende week.

Gelukkig gaat het inmiddels wel goed met het verkrijgen van geld bij de bank. Ik weet nu welke bank ik moet hebben om te kunnen pinnen dus dat is een stuk prettiger leven.

Het valt ons op dat veel mannen met wie we praten het bijzonder vinden dat wij als meiden van 25, 26 en 27 jaar nog geen kinderen hebben. Veel van die mannen hebben namelijk al op jonge leeftijd kinderen bij verschillende vrouwen met wie ze niet meer samen zijn. Dat lijkt hier de normaalste zaak van de wereld te zijn en blijkbaar zijn wij dan ook een zeldzaam ras in Jamaica.

Vrijdag vertrokken we vanuit Ocho Rios naar Montego Bay waar we van plan waren 3 nachten te blijven. Montego Bay heeft ook een vliegveld, een toeristisch gebied en een ‘party strip’ dus op alle gebieden hadden wij onze hoop hier een beetje op gevestigd. Eenmaal aangekomen was Montego Bay een grote chaos aan mensen en verkeer en we zagen op iedere hoek van de straat zwaar bewapende mannen staan wat ons het idee gaf dat er ieder moment een schietpartij kon losbreken. Hoezeer wij ook van avontuur houden, wij hopen nog wel levend van dit eiland af te komen en besloten daarom om Montego Bay achter ons te laten en meteen door te rijden naar onze laatste bestemming: Negril.

In Negril leek het er wat vredelievender, toeristischer en rustiger uit te zien. We besloten hier een resort uit te zoeken waar we de komende paar dagen kunnen chillen. Het eerste resort wat we binnen liepen zag er erg mooi uit maar terwijl we bij de receptie stonden te wachten kregen we alle 3 een glas champagne van het huis in onze handen gedrukt en we wisten toen eigenlijk al dat dit resort ons budget te boven ging.

Na nog 2 resorts te hebben gecheckt, de een met een rare sfeer de ander met een te hoge prijs voor wat ze boden, kwamen we terecht op Coco La Palm, een resort aan het strand, met een zwembad, goed restaurant en een normale prijs. Vanavond gaan we dan toch nog een laatste keer proberen om het bruisende nachtleven van Jamaica te vinden.

Misschien was het al een beetje te merken aan mijn blog, helaas valt het hier toch een beetje tegen. Natuurlijk hebben we het even goed naar ons zin en vermaken we ons prima, maar we hadden meer van Jamaica verwacht. We hadden de steden die we wilden bezoeken mooier en leuker verwacht, we hadden het uitgaan beter verwacht, we hadden de prijzen beter verwacht en we hadden beter eten verwacht. We hebben de afgelopen dagen best wel wat fastfood gegeten omdat fastfood restaurants vaak de enige restaurants zijn die we hier kunnen vinden. We missen Cuba en kijken al uit naar Miami.

Xx

Desiree.