Vreemd, pech en heerlijk Italiaans.

Dindag 21-10-2014 / 17:44

Vrijdagavond had ik een laatste avondmaal met de Loonstra’s en een laatste potje Skip-bo waarna ik het spel kado heb gekregen omdat ik het zo leuk vond en zodat ik het hier nog vaker kan doen. 🙂
Toen ik daarna thuiskwam was het wachten op mijn vriendin Miriam die hier 5 dagen bij me blijft logeren. Toen ze gearriveerd was hebben we samen lekker een wijntje en een chippie gedaan op het dakterras, lekker op z’n Italiaans.

Zaterdagochtend had ik gewoon een tour, een Duitse. Toen ik klaar was met vertellen over de Trevifontein wilde een man een foto van me maken, ik keek om me heen maar het ging toch echt om mij. Ik keek hem raar aan en hij besloot dat hij met mij een selfie wilde maken, ik vroeg aan hem waarom en zijn antwoord was ”Because you’re so beautiful”. Nou ja he, vooruit dan maar.
Aan het einde van de tour was ik aan het vertellen over de legende van Romulus en Remus en toen ik was uitverteld kwam er een politieman naar me toe om te vragen voor mijn gidspasje. Ik heb geen pasje, net zoals 99% van de rest van de gidsen in Rome maar daar kan je dus wel een boete voor krijgen. Dat pasje is eigenlijk alleen iets voor de overheid om geld mee te verdienen. Maar goed, ik probeerde heel onschuldig te kijken, deed net alsof ik blond was, – dat was niet moeilijk met mijn haarkleur – en het dus niet snapte en de politieman sprak geen Engels en ik natuurlijk geen Italiaans dus ik dacht ”Ha, ga me dat maar eens proberen duidelijk te maken!” Uiteindelijk vroeg hij of de mensen mijn vrienden waren en of ik er dus niet voor betaald kreeg. Natuurlijk beaamde ik dat en daarom mocht ik doorrijden.
Na m’n werk ben ik gaan lunchen met Miriam en zijn we lekker gaan shoppen in de grote winkelstraat: Via del Corso.
’s Avonds zijn Miriam en ik wat gaan drinken in de buurt van het Colosseum en vanaf daar gingen we op weg naar een salsaclub. Miram danst in Nederland vaak salsa dus die zag het helemaal zitten. Onderweg moest ik alleen ontzettend nodig plassen maar echt bizar nodig, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Ik had echt serieus het gevoel dat m’n blaas zou gaan exploderen, het deed namelijk gewoon pijn. We stapten uit de metro op station Termini om daar een wc te zoeken. We zagen een bordje maar helaas, die wc was afgesloten. Een aantal mannen wezen ons naar boven maar daar waren de deuren op slot! Ik voelde me zo ellendig! Ondertussen rende Miriam naar een man in een hokje om te zeggen dat hij de deur open moest doen omdat ik het niet meer trok. De man weigerde en als ik hem ooit nog eens tegen kom met een lege blaas geef ik hem een stomp op z’n neus.
Met pijn en moeite sleepte ik mezelf maar weer naar een perron waar het zweet me letterlijk uitbrak en ik dacht dat ik van m’n graat zou gaan. We stapten weer een metro in om bij een volgende halte uit te stappen en zo snel mogelijk een wc te zoeken. Op het moment dat we uit de metro stapten was er niemand aanwezig en aangezien ik nog maar net mijn ene voet voor de andere kon zetten en het niet meer ging redden een trap op te klimmen besloot ik op het perron van dat metrostation in een hoekje mijn blaas te legen. Ik heb me nog nooit zo opgelucht gevoeld.
Daarna konden we met een gerust gevoel verder. Eenmaal aangekomen in de salsaclub trok Miriam haar salsa schoenen aan en werd de dansvloer opgetrokken. Ik werd ook ten dans gevraagd maar ik probeerde het af te houden omdat ik alleen 2 basispasjes ken en wat ik daar allemaal op de dansvloer zag schrok me nogal af. De man verzekerde me dat hij rustig aan zou doen en het me een beetje zou leren. Nou, vooruit dan maar…
Na wat samen gedanst te hebben vertelde hij me dat hij me wel erg leuk vond, of ik vrijgezel was en vanaf daar vroeg en zei hij dingen tegen me die ik niet op deze blog kan herhalen, en ik probeerde hem dan ook vriendelijk af te wimpelen. Ik denk dat hij het woord ‘No’ niet helemaal begreep want hij bleef maar doorgaan en hij bleef me maar stalken. Zelfs aan het einde van de avond na hem duidelijk verteld te hebben dat ik absoluut niet geïnteresseerd was, gaf hij het nog niet op. Wij vonden het echt heel irritant en dat werd opgemerkt door een andere man die probeerde om ons te helpen, zij kregen ruzie en wij zijn snel de deur uit gevlucht om te wachten op onze taxi. Terwijl we daar stonden kwam de stalker WEER naar ons toe! Toen zei ik dat hij echt moest op sodemieteren, dat ik boos was en dat hij bloed irritant was. Toen droop hij gelukkig af.
Tijdens onze taxirit vertelden we aan onze taxichauffeur dat we uit Nederland kwamen en blijkbaar klonk dat hem als muziek in de oren want hij vroeg of we drugs van hem wilde kopen. Gewoon een taxichauffeur!
Nou goed, al met al was dit een vreemde dag!

Zondagochtend had ik weer een tour waarna Valentina me naar huis heeft gebracht op haar nieuw gekochte scooter. Heerlijk Italiaans natuurlijk dus dat was wel even genieten. Daarna met Miriam geluncht, boodschappen gedaan, slaap ingehaald, gekookt, filmpje gekeken en weer gaan slapen.

Maandagochtend ook weer een tour, dit keer fietste Miriam mee. Het leek wel vrijdag de 13e want ik heb serieus nog nooit zo’n pech tour mee gemaakt. Bij Piazza di Spagna vertelde een vrouw uit de groep me dat ze ontzettend last had van haar rug en niet verder kon fietsen. Ik heb haar fiets dus aan een slot achter moeten laten en de vrouw heb ik veel sterkte toegewenst. Even later viel een van de mannen heel hard van zijn fiets. Zijn elleboog lag helemaal open en mijn EHBO kitje moest er dus aan te pas komen. Bijna bij het einde van de tour had weer iemand anders een lekke band gekregen dus er moest een band verwisseld worden. Dit lukte niet helemaal met het pompje, waarna Miriam de gouden tip gaf en daardoor het pompje het wel goed deed. Tijdens het helpen met het verwisselen van de band haalde nog iemand anders zich open aan de fiets en dus moest ik nogmaals de pleisters tevoorschijn halen. Ik was blij dat iedereen nog leefde toen we terugkeerden bij de shop.
Toen Miriam en ik op de fiets terug naar huis fietsten ben ik nog aangereden door een auto die een uitrit uit scheurde zonder te kijken. Niks ernstigs, hij reed alleen de voorkant van mijn fiets aan, maar toch.
’s Middags moest ik Lola van school halen en een paar uurtjes oppassen, we kochten bij een superleuke speelgoed winkel een Halloween outfit voor haar.
Na het oppassen ben ik met Miriam sushi gaan eten in Monti wat echt weer heerlijk was en we hebben nog wat leuke dingen gekocht in de vintage winkeltjes daar.
Daarna hadden we afgesproken om met 2 muzikanten wijntjes te gaan drinken, muziek te maken en te zingen. Mooi Italiaans avondje.

Ciaoooo!

Desiree.